adj. Qui a cessé d'être prêtre, défroqué.
●(1954) VAZA 56. ar c'hloareg diveleget-se na baoueze ket da gas kuit ar venec'h. ●(1963) LLMM 99/269. Ar manac'h diveleget-se a oa bet kaset kuit eus e gouent abalamour ne veze troet e spered nemet war du ar vuhez diroll hag ar gisti. ●(1977) PBDZ 768. (Douarnenez) diveleget, tr. «qui a cessé d'être prêtre.»