v. intr. Pendiller.
●(1868) GBI ii 414. o tivilla euz ar potanz, tr. «Qui est pendu à la potence !» ●(1896) GMB 680. pet[it] tréc[orois] tivignal, tr. «pendiller.»
●(1954) VAZA 166. panevet d’an drapelloù o fraoñval hag o tivilhal war bep stae ha delez. ●(1955) VBRU 30. un druez hepken sellout ouzh o mañchoù re hir pe re verr, ouzh ar vantell o tivilhal en-dro dezho e-giz ur c’hozh sac’h dindan patatez.