v. tr.
I. V. tr. d. Déshabituer.
●(1894) BUZmornik 811. C'hoant en doa dreist peb tra d'ho divoaza dioc'h al leou-douet.
●(1905) LZBl Mae 140. ho divoaza dioc'h ho giziou fall. ●(1919) FHAB Gwengolo 85. al loen ho peus c'hoant da zivoaza eus ar rual. ●(1926) FHAB Mae 194. nemet dont a c'hellfed a-benn d'o divoaza.
II. V. intr.
(1) Divoazañ da (+ v.) : se déshabituer de.
●(1904) SKRS I 126. He dad hag he vammm a ioa divoazet (…) da zarempred an iliz. ●197. evit divoaza da zroukkomz.
(2) Divoazañ diouzh udb. : se déshabituer de.
●(1868) KMM xii. evit divoaza diouz an droug.
●(1900) MSJO 51. he vuzellou a oa divoazet dioutho abaoue keit-all. ●(1903) MBJJ 97. divoazan deuz an doare da vevan (...) a oa hini o zado-koz ! ●(1905) IVLD 18. Va zreid, divoazet euz ar bale, a deuaz da goenvi. ●(1919) FHAB Gwengolo 69. divoazet eus al labour-douar epad pemp bloaz. ●(1919) BUBR 1/21. ez omp divoazet diouz an danjer.
III. V. pron. réfl. En em zivoazañ.
(1) En em zivoazañ da (+ v.) : se déshabituer de.
●(1838) CGK 4. E neum divoazan da ruya.
(2) En em zivoazañ diouzh udb. : se déshabituer de qqc.
●(1923) KTKG 39. Petra ranker da ober evit en em viret pe en em zivoaza dioc'h ar pec'hed-se ?