adj.
(1) Sans bride.
●(1876) TDE.BF 158b. Divrid, tr. «Débridé, sans bride.»
●(1962) EGRH I 68. divrid a., tr. « sans bride. »
(2) sens fig. Libre.
●(1839) BSI 30. gand ur penn-avelecq hac ur galon divrid.
●(1920) LZBt Here 25. bugale ar c'hoajou. Troet da c'harjata, kalet o fenn, divrid evel emaïnt, n'houllfoïnt jamez bean dalc'het etre mogeriou. ●(1925) LZBt Gwengolo 5. pa welent o c'henlabourerien divrid ha frankiz d'e da c'heuilh o bolante.