adj. Inconnu.
●(17--) ST 8. Dizanav oûn aman.
●(1876) TDE.BF 112b. Dizanaf, adj., tr. «Inconnu.»
●(1903) MBJJ 228. na vije ket c'hoaz dishanav evite. ●(1904) DBFV 57b. dishanaù, adj., tr. «inconnu, qu'on ne connaît pas.» ●(1910) MBJL 115. Ar c'homzo-ze n'int ket disanav evidomp. ●(1972) BAHE 75/6-7. N’edo ket Flavius engortoz da gaout tommder evel en e vro, met kerse war-vat, evel ma vez lavaret, a oa bet gantañ, rak dre ma’z astenne an deiz, dre ma klouarae an aer, e veze un dudi arvestiñ ouzh ar begoù-douar o’n em wiskiñ a c’hlazur, a vokedoù-laezh, a vleunioù munut dizanav en e vro.