v.
(1) V. intr. Désespérer.
●(1659) SCger 41a. desesperer, tr. «disesperi.» ●143b. disesperi, tr. «desesperer.» ●(1732) GReg 274b. Desesperer, tr. «Disesperi. disesperout. ppr. disesperet. Van[netois] disespereiñ.»
●(1824) BAM 25. ar pec'het a ras Judas o tisesperi. ●(1880) SAB 30. arabat beza souezed na dizesperi. ●232. mar teufe d'in mennout disesperi. ●(1894) BUZmornik 684. ne dle ket dizesperi evit kement-se. ●796. arabad e d'ehoc'h morse dizesperi.
●(1904) DBFV 45a. dézesperein, v. n., tr. «désespérer.»
(2) V. pron. réfl. En em zizesperiñ : se désespérer.
●(1790) MG 88. tærein, hum zézespérein.