Devri

dizibrañ / dizibriñ

dizibrañ / dizibriñ

v. tr. d. Déseller.

(1659) SCger 40a. debrider, tr. «dizibra.» ●43a. deseller, tr. «dizibra.» ●(1732) GReg 162a. Desseler & debrider un cheval, tr. «Disibra, ha divrida ur marc'h.»

(1921) GRSA 385. dizibrein é jao aveit el lezel de bérat. ●(1931) VALL 683b. ôter la selle, tr. «dizibra

Ce site utilise des cookies pour son fonctionnement.En savoir plus...