dizoac'hañ

v. pron. réfl. En em zizoac'hañ : caracoler, fringuer.

●(1879) ERNsup 151. en oñn dizoac'hañ, sauter, caracoler (se dit d'un cheval), Pleud[aniel], Lang[oat].

●(1927) GERI.Ern 115. dizoac'hañ, (en em dizoac'hañ) T[régor] v. réfl., tr. «Caracoler, sauter (se dit d'un cheval).»