adj.
I. Attr./Épith.
(1) Intéressant.
●(1880) SAB 276. traou dudiuz da lenn.
(2) Délicieux, délectable, agréable.
●(1882) BAR 36. arm el dudiuz. ●(1890) MOA 109b. Agréable, adj. Au moral on dit : dudiuz.
●(1908) PIGO II 176. an huvreou dudius a oa diwanet ennan diwar gomzou Janig. ●(1909) MMEK 231. eur c'houez dudiuz a ioa ganto [ar roz]. ●(1911) BUAZperrot 542. Eur c'houez dudius a deuas anezan [ar bez].
(3) Agréable à voir.
●(1889) SFA 1. enn eun draonienn dudiuz meurbed da velet.
●(1925) LZBt Meurzh 29. Abardeï 'ra ; dudius eo ar vro.
(4) Ravissant, adorable.
●(1889) ISV 93. Oh ! Nag hi a voa caer, dudiuz ha madelezus ! [ar Verc'hez].
●(1911) BUAZperrot 723. ar Werc'hez a en em ziskouezas d'ezan gant eun dremm dudius.
II. Adv. Agréablement.
●(1915) MMED 253. me (...) a lakaio an iliz da dregarni dudius. ●(1924) BILZbubr 37/807. n'an neus (…) kleir (lire : kleier) da gana ken seder, ken dudius hag o re.