eilpenn

m. & adv.

(1) M. Culbute.

●(1931) VALL 175b. Culbute, tr. «eilpenn m.»

(2) Adv. Mont a-eilpenn : culbuter.

●(1935) BREI 391/3a. Aon am eus bet, eme ar beleg, n'ajec'h a-eilpenn, 'barz an toull. ●(1935) BREI 439/4a. o gwetur o vont a-eilpenn.