enebañs

f.

(1) (en plt de qqn) Figure, visage.

●(1972) SKVT I 115. tra ma frote kalonek enebañs ar paotr. ●(1973) SKVT II 20. ken digatolik e enebañs.

(2) par ext. (en plt de qqc.) Façade.

●(1973) SKVT II 99. un ti uhel, dezhañ enebañs louet manerioù an amzer gozh.