v.
I. V. tr. d.
(1) Endommager.
●(1907) VBFV.fb 36a. endommager, tr. «ivérein.» ●(1919) DBFVsup 22a. ivérein, avérein (Kervignac), tr. «endommager.» ●(1942) VALLsup 56b. évérein, tr. «endommager.»
(2) Blesser.
●(1919) DBFVsup 22a. ivérein, avérein (Kervignac), tr. «blesser.» ●(1941) DIHU 357/229. Ivéret é bet Franséz Rieu, épad er brezél, get un tén én é har.
II. V. pron. réfl. En em euveriñ : se blesser.
●(1917) LILH 21 a Eost. Er goutel-sé e zo hani Job Lécuyer em boè lamet geton aveit parrat dohton a um ivérein geti.