v. intr. Fainéanter.
●(c.1718) CHal.ms ii. faineanter, tr. «didaluein, faineantal, faineantein ober er faineant.» ●(1727) HB 580. n'he deveus quet bet debret bara o feneanti. ●(1744) L'Arm 103a. Desappliquer, tr. «Lacatt de féneantale.» ●(1790) Ismar 151. A pe bassér en amzér é féneandal. ●(1792) HS 328. de ounid ha de labourat, ne pass de fenéantal. ●(17--) TE 405. ean e gavas hoah tud é féneandal.
●(1834) SIM 15. Continuit da fumi, da feneanti. ●(1850) MOY 180. Feneanti a res divar goust ar Roue. ●(1867) FHB 121/134a. eur c'hoant bras da feneanti. ●(1869) SAG 21. epad an deiz en ilizou, evit feneanti... ●(1890) MOA 260a. Faire le fainéant, tr. «feneanti, v. n.»
●(1905) IMJK 276. En natur hum blij é tiskuéh hag é fenéantal. ●(1922) FHAB Mae 141. Ne jom ket da fenanti. ●(1924) CDFi 1er mars 1. dilezel he labour ha chom da feneanti. ●(1974) SKVT III 58. Feneañtiñ 't eus graet.