f. Fainéantise.
●(c.1718) CHal.ms ii. faineantise, tr. «didaluedigueh, faineantis.» ●(1790) Ismar 92. er-ré e zou gùel guet-t'ai bihuein én ou féneantiss.
●(1847) MDM 70. feneantiz ar c'horf hag ar spered. ●(1894) BUZmornik 29. gouzout a rea pegen danjeruz eo ar fenantiz.
●(1900) MSJO 220. ar feneantis eo falla skol a zo. ●(1911) SKRS II 194. en em rei d'ar feneantiz.