adj.
(1) Attr./Épith. Plaisant, drôle, comique.
●(c.1718) CHal.ms ii. farceur bouffon, tr. «farcer, furluquin boufon un den fintus.»
●(1879) ERNsup 153. fentus, plaisant, Lanr[odec]. ●(1890) MOA 263a. Farceur, Jovial, tr. «den fentuz (T[régor]).» ●391b. Homme plaisant, tr. «den fentuz.»
●(1906-1907) EVENnot 11. (Priel) Fentuz eo an diou goz man, tr. «Comique.» ●(1911) BUAZperrot 384. ar c'homzou fentus. ●(1912) MMKE 150. E dezennou fentus. ●(1918) LZBt Mae 17. eur muzik fentus. ●(1920) LZBt Meurzh 14. Eun dra fentus a blenaas an treo. ●(1925) SFKH 17. eit er ré e gar kleuet ha guélet treu feitus. ●(1925) FHAB Du 434. e c'hoarvezas eun dro fentus ganin. ●(1926) FHAB Mae 188. eur poz fentus benak. ●(1929) MKRN 117. Warlerc'h ar pegad lenn fentus-se. ●(1955) VBRU 22. Bez’oa e Landreger un trenig fentus a rampe ken prim hag ur vaot, met gant un talabao fromus war-du Ploueg. ●31. Ha me kerkent all war ar c’hae d’ober va genou bras, met netra ne welis nemet boned krevek ar priñs o vransigellat a-us d’ur morad ofiserien a renk uhel, rak ur stumm fentus da gerzhout en devoa ar freilhennek treut-kagn-se.
(2) Adv. =
●(1921) LZBt Here 34. daou bried eus Pukarua, deut fentus awalc'h da Yahitahi.