feuret / feuriet .2

adj.

(1) =

●(1868) FHB 188/252b. ar re-ze en em gar re ho unan, a zo re feuriet gant ho zud, gant ho zraou ho unan. ●(1872) ROU 93. Il est fort occupé, tr. «feured avoalc'h eo.»

(2) =

●(1874) FHB 497/212a. an oll a roe peoc'h, ker feuriet oa ho daoulagad, ha ken tom oa ho c'halon.