flankad

m. –où Gifle.

●(1934) BRUS 219. Une gifle, tr. «ur flankad –eu, m.» ●(1937) DIHU 310/246. Tarhal e hra men diùjot get deu flankad. ●(1942) DHKN 94. Flankadeu stank en doè tarhet, korveu lahet ér gognelleu e saùè a verneu, bet lein er magoérieu.