adj.
I. Fourchu.
●(1633) Nom 270b-271a. Sphenopogon : qui a la barbe fourchuë : an hiny en deus vn baru forchecq.
●(1659) SCger 148b. forc'hec, tr. «fourchu.» ●(1732) GReg 160a. Chemin fourchu, tr. «Hend forc'hecq.»
●(1910) MAKE 105. e lost forc'hek. ●107. ar seiz teod forc'hek. ●(1931) VALL 316b. fourchu, tr. «forc'hek.»
II. Dougen ar boned forc'hek : voir boned.