v.
I. V. intr. Se vanter.
●(1908) KMAF 39. Pa domzan d'ezan eus va zoaliou kaer, e lavar d'in krenn ha krak : «paour kez Skouarnek, emout adarre o fougeal !» ●(1925) FHAB Mae 189. a zoug ar Breizad da fougeal. ●(1939) MGGD 18. N'eo ket evit kaout an tu da fougeal e lavaran kement-mañ. ●(1944) EURW I 74. fougeal en tavarniou bras.
II. V. tr.
A. V. tr. d.
(1) Fougeal ub. : faire les louanges, les éloges de qqn.
●(1909) KTLR 220. Ober a reont mil grad vad ma mil trugarez d'ar c'havalier guen : fougeal a reont anezhan.
(2) Fougeal udb. : vanter qqc.
●(1869) SAG 88. Anzao a ran e taal eun dra bennag sin ar Groaz ; kement a ma fougeit anezhan, ho nan. ●170. Fougeal a reont oll talvoudegez sin ar Groaz a enep an droug-speret. ●(1889) ISV 314. fougeal an amzer dremenet.
B. V. tr. d. Fougeal gant ub. : vanter les mérites de qqn.
●(1908-1910) VROJ Here-Kerzu. ijin a zo en e benn, mantrus. N'eo ket fougeal gantañ eo a ran. (d'après KBSA 243).
III. V. pron. réfl. En em fougeal.
(1) Se vanter.
●(1824) BAM 63. An den glorius a deu da en em fougea. ●(1872) ROU 107a. Vantard, tr. «troed d'en em fougeal.» ●(1878) EKG II 58. Mar teu an hini en deuz skrivet histor Ian Pennors da gomz keit divar benn he dad koz, ne ket evit en em veuli nag evit en em fougeal. ●(1879) MGZ 171. arab eo en em fougeal. ●(18--) SAQ II 339. Kaer hon devezo en em fougeal.
●(1921) PGAZ 76. ne garie ket en em fougeal.
(2) En em fougeal gant, eus : tirer vanité de.
●(1926) FHAB Kerzu 451. Fall, ve d'an den n'em fougeal / Gant ar grasou en deus bet. ●(1932) ALMA 81. Ne dal ket ar boan en em fougeal eus a gement-se. ●(1942) FHAB Gwengolo/Here 197a. en em fougeal eus nerz ha gwevnder o c'horf, eus o ijin, eus o ampartiz.
(3) =
●(1878) EKG II 87-88. Me gred edont oc'h en em fougeal da c'houzout pini anezho en doa great ar muia drouk.