adj.
(1) (en plt de linge) Foulé.
●(1888) SBI II 178. Ho tavanjer berlij foulet, tr. «Votre tablier de berlinge foulé.»
(2) Surchargé, débordé de travail.
●(1868) KTB.ms 15 p 233. Ma oa foulet ar potr koz hag he verc'hed diagent, breman a oa mad ar bed gant-hê. ●(1899) LZBt Meurzh 44. unan diont-e en em gave foulet caer abalamour d'e vern bugale.
●(1957) AMAH 154. tud foulet an darn vuiañ anezho.
(3) Fatigué, las.
●(1838) CGK 6. Distruch, casty, diflacquet, foulet e nem dreina.
►[empl. comme subst.] C’hwezh ar fouled =
●(1935) ANTO 72. eun traouilh hag a zo pell diouz beza siferniet, ha diouz beza c'houez ar foulet gantañ. ●(1935) BREI 431/2d. breman hon eus klevet anezi o lenn eur bajenn ha na oa ket «c'houez ar fouled» ganti, evel a lâre egile.