v. tr. d.
I. Creuser.
●(1937) DIHU 315/335. oeit de fozellat doar.
►absol.
●(1912) DIHU 80/22. Ur penmoh é fonjellat. ●(1912) DIHU 88/147. ha ean de fonjellat é lost er harrad. ●(1925) DIHU 174/377. É oemb tri labourér ar un dro ér veinglé / É fojellat doh troéd un deuén.
II. par ext.
(1) Remuer, agiter.
●(1909) RVUm 292. Sel mui ma vé foujellet en deur, viloh pé vil é ta, tr. «Plus on remue l'eau, plus elle devient sale.»
(2) Fouiller.
●(1914) MABR 64. Fojellat e hra er vouist. ●(1923) DIHU 139/197. Hi e zereu fonjellat er gulé.