fritadur

m. –ioù (cuisine) Friture, action de frire.

●(c.1718) CHal.ms ii. La fritture est la mort au beurre, tr. «coahein ara er frittadur cals a amenen, er frittadur a goah' cals a amenen, eha cals a amenen guet er frittadur.» ●(1732) GReg 438a. L'action de frire, tr. «fritadur.»