Devri

glebiañ / glebañ

glebiañ / glebañ

v.

I. V. tr. d. Mouiller.

(1464) Cms (d’après GMB 259). gluybiaff, mouiller. ●(1499) Ca 93. Gluybyaff. g. moiller. ●(1612) Cnf 62b. glibaff, hac arrousiff è guenou.

(1659) SCger 81b. mouiller, tr. «glibia.» ●(1732) GReg 642a-b. Mouiller, tr. «Glibya. pr. glibyet. gleba. pr. glebet. glueba. gloëba. ppr. et. Treg[or] glybyañ. glebañ. (Van[netois] glebeiñ. glubeiñ. gloebeiñ.» ●(1744) L'Arm 24b. Baigner, tremper, tr. «Glubein.» ●(17--) TE 75. hemb glubein tam ou zreid.

(1895) GMB 259. pet[it] Trég[uier] glebañ. ●(c.1897) GUN.dihu 146/316. Deustou d'er hloéhen-noz e hlub avèl er glaù.

(1907) AVKA 144. Goude, e c'hlebias dehan e zaoulagad gan e hâl. ●(1911) BUAZperrot 77. an daerou a c'hlebias e zaoulagad. ●(1921) BUFA 187. é hloébein é zillad.

►[au passif]

(1910) MAKE 62. evit d'ar glazen beza glebiet-oll gant ar gliz-noz.

II. V. intr.

(1) Pleuvoir.

(1732) GReg 65b. Il pleut à verse, tr. «glibya a ra a c'hoary gaër.»

(2) Se mouiller.

(1864) GBI II 360. 'Welet ann douar o c'hlebia, / Gant ar c'hloarek o kimiada, tr. «A voir la terre mouillée / (Par les larmes) du clerc qui faisait ses adieux.»

III. V. pron. réfl. En em c'hlebiañ : se mouiller.

(1783) BV 2461-2464. groet oh eus distremen en tu man / uoar ar sabran hep dont den em glebian / ha neuse faraon hon ennemi martel / en creis ar mor ru en deus renquet meruel.

(1905) IVLD 278. ar glanvourez a oe pareet enn eun taol, dioc'htu, epad mac'h en em c'hlepie.

IV.

(1) Glebiañ an orglezoù : voir orglezoù.

(2) Glebiañ e añchenn : voir añchenn.

Ce site utilise des cookies pour son fonctionnement.En savoir plus...