gourvezet

adj. Allongé.

●(1499) Ca 99a. Gouruezet. g. couchie. l. cubitus / a / tum.

●(1877) EKG I 163. Eun heur a ioa edo ar zoudarded gourvezet var ho c'hleuz. ●(1894) BUZmornik 11. He c'horf a deuaz da veza ker klanv, ker sempl ha ker goridik, ma renke chom ato gourvezet.