f. –où
I.
(1) Pelote.
●(1919) KZVr 355 - 21/12/19. koustel, tr. «pelotte.» ●(1931) VALL 545a. Pelote de fil, de laine, etc., tr. «goustell f.»
(2) (agriculture) Meule.
●(1919) KZVr 355 - 21/12/19. koustel, tr. «tas, moyette.» ●(1931) VALL 728b. Tas, tr. «goustell (et pelote) f.» ●(1982) TKRH 39. Pa veze charreet an eost war al leur e veze graet goustelloù : ur c'houstell gerc'h, ur c'houstell winizh, ur c'houstell heiz. ●95. Ur c'houstell danvez tan.
(3) (insulte) Yann e c'houstell : accapareur.
●(1895) GMB 289. pet[it] Trég[uier] Yan i c'houstel, terme d'injure.
II. Chaokat e c'houstell : gronder, être grognon.
●(1895) GMB 289 (T). pet[it] Trég[uier] chakat i c'houstel, tr. Émile Ernault «gronder, être grognon.»