gouzougal / gouzougañ

v. intr. Étirer le cou.

●(1874) TLK I FHB 481/87a. n'oamp ket evit miret da zevel var eur roc'h bennag da zellet ha da c'houzouga varzu Toull al Lakez.

●(1908) PIGO II 146. Kaer an evoa gouzougal, ne wele roud ebet a C'hlazed. ●157. o c'houzougal hag o sellet war be du e oa êt.