adj.
(1) Accoudé.
●(1927) FHAB Gouere 141. Eun dimezell yaouank gronchet (1) war unan eus ar prenecher, dremmou brao, koantik ha kunv d'ezi. (1) gronchet, e galleg appuyée, penchée. ●(1938) CDFi 23 avril. Gruncha 'reas war gwele Herve. ●(1943) FHAB Meurzh/Ebrel 269. kronchet = accoudé négligemment, affalé. ●(1955) STBJ 95. eun daolig hir a oa groñchet outi moused-all. ●123. groñchet atô ouz ar prenestr. ●(1958) BRUD 3/24. Azezet war an diou vardell aneañ pe groñchet outo da zelled ouz an dour.
(2) par ext. Courbé, appuyé.
●(1872) DJL 12. Ne ma ket mui ar ghiz da zoughen bragou-braz, / Na da vont d'ar foariou gronchet var eur penn-baz.