grontek

adj. Fier.

●(1931) VALL 303a. Fier, tr. «grontek T[regor].» ●(1968) BAHE 58/24. un den balc'h (...) uhel ha grontek. ●(1970) BHAF 384. Gronteg. Balh, rog, lorheg, lorhuz, braz, otuz.