v. intr.
(1) Vêler.
●(1732) GReg 950b. Veler, faire un veau, tr. «Ala. pr. alet. (Van[netois] aleiñ.) eala. pr. ealet.» ●La vache a vêlée, tr. «Alet he deus ar vyoc'h.» ●(1744) L'Arm 282a. Faire ses petits (parlant de la vache), tr. «Alein... létt.»
●(1904) DBFV 5a. alein, v. n., tr. «mettre bas, vêler.» ●(1921) FHAB C'hwevrer 41. va bioc'h a ioa o klask ala.
(2) Agneler.
●(1889) SFA 103. Eun danvadez a deuaz da hala.