adj. num. ord. Cinquantième.
●(1659) SCger 26a. cinquantiéme, tr. «antercantvet.» ●(1727) HB 304. an hantercantvet devez varlerc'h Dissul Phasc.
●(1862) JKS 297. Hanter-kantved kentel. ●(1889) ISV 302. araog an antercantvet dervez.
●(1909) KTLR 35. D'an hanterkantvet taol, Gaït en em gorde.