v.
I. V. intr.
(1) S'enhardir.
●(1499) Ca 108b. Hardizhat. g. oser.
●(1732) GReg 487a. Devenir hardi, tr. «Hardizzaat. pr. hardizzeët. Van[netois] hardihat.»
●(1878) EKG II 118. O velet ne deue den var va zro, ec'h hardisean, hag, oc'h en em hardisaat, e teue va skiant da sklerraat.
●(1908) PIGO II 36. Ha c'houi, emei, o hardiaat eun tam, c'houi 'zo chomet er ger ive ? ●(1907) BOBL 26 octobre 161/2f. Hardiaat a ra al laëron ! ●(1909) FHAB Eost 225. en noz, en em laka da gana var bouez he benn evit hardisaat.
(2) Hardishaat ouzh ub. : s'enhardir contre qqn.
●(1866) LZBt Genver 78. Hardiaat ha droukaat bemde a reont ouz-imp.
●(1900) MSJO 94. Ardisaat a reont buan ous ho mignon Joseph.
II. V. tr. d. Enhardir, encourager.
●(c.1500) Cb 50b. g. encouragier / enhardir. b. hardizhat.
●(1659) SCger 50b. enhardir, tr. «hardizaat.» ●(1732) GReg 487a. rendre hardi, tr. «Hardizzaat. pr. hardizzeët. Van[netois] hardihat.»
●(1854) PSA I 187. raccé é oé bet requis d'en arhæl Gabriel hi hardéhat. ●(1868) KMM x. na da ardisaat ar bec'heurien, na da lacaat anezo da zisesperi.
III. V. pron. réfl. En em hardishaat : s'enhardir.
●(1710) IN I 247. abarz nemeur e teuor d'en em hardizzat. ●(1790) Ismar 176. en dud youanq sodét en eil guet éguilé, péré eit hum hardéhad d'er péhet, e douy en hum gaveint ?
●(1878) EKG II 118. O velet ne deue den var va zro, ec'h hardisean, hag, oc'h en em hardisaat, e teue va skiant da sklerraat.
●(1915) HBPR 72. ar veleien all a zo deuet d'en em hardisaat. ●(1929) FHAB Genver 27. Koulskoude, a-nebeudou, e teuas d'en em hardisaat.