m., prép. & adv. –où
I. M.
A.
(1) Soutien, aide, appui.
●(1659) SCger 153b. harp, tr. «apuy.»
●(1854) PSA I 64. Er Simbol e zou enta d'un dro harp er hrechén hag é nerh. ●(1890) MOA 120b. Au moyen d'appuis, tr. «var bouez harpou.» ●(18--) SAQ II 174. an tri harp guella.
●(1900) MSJO 214. hag e deus goulennet arp diganthan er goasa reusiou. ●(1904) BOBL 24 septembre 1/1a-b. eun harp hag eur c’hennerz. ●(1912) MMPM 17. Hon harp starta a eneb hor sempladurez eo ar Verc'hez Vari.
(2) Endroit où s'appuyer, appui.
●(1633) Nom 143a. Columen ; le support & appuy du toict : an support hac an harp an toen.
●(1744) L'Arm 15b. Appui, tr. «Harpe. m.»
●(1857) GUG 97. Men deourn hemb harp erbet / É clasq attaù harpein. ●(1876) TDE.BF 438b. Darbet e voe d'ezhan koueza, panefe ma c'hellaz kaout harp d'he zaou droad adre.
(3) Obstacle.
●(1744) L'Arm 17a. Arrêt, qui retient, tr. «Harpe.. eu. m.»
(4) Arrêt, station.
●(1929) MKRN 178. (Gourin, ar Faoued, Skaer) S'arrêter ; ober un harp.
B. [en locution]
(1) Kavout, kaout harp (da) : trouver de la résistance à.
●(1872) ROU 100b. Il trouvera de la résistance, tr. «arp a gavo.» ●(1876) TDE.BF 281b. Kaout harp d'he dreid, tr. «avoir pied dans l'eau.»
(2) Ober an harp ouzh ub. : résister, s'opposer à.
●(1868) FHB 177/164b. mec'hieien, merc'hodennou, da ober an harp outho.
(3) Reiñ harp da : soutenir, aider.
●(1868) FHB 179/177a. ar c’hreou-ze var volz a ro troad hag harp d’an iliz.
●(1910) FHAB C'hwevrer 44. rei harp ha skoazell da gement a zo mad. ●(1911) BUAZperrot 113. a ro muioc'h a galon hag a harp d'ar re a gomz en he hano.
II. Loc. prép.
(1) Harp e : contigu à.
●(1869) HTC 24. Neuze e velas, en eun uvre, eur skeul a ioa he zroad var an douar hag he beg harp en eñv. ●(1872) ROU 78b. Contigü, tr. «Arp.»
●(1908) FHAB Gwengolo 266. e geïn harp er voger, e dreid krapet mort en douar. ●(1911) BUAZperrot 92. ato e vezi harp ennoun. ●(1924) BILZbubr 41/946. harp e gein en eur c’hleun. ●(1924) FHAB Genver 12. harp er mor. ●(1926) FHAB Mae/169. e kaver eur gwel eus maner Pennele, harp e Kuburien. ●(1943) FHAB Genver/C’hwevrer 248. harp en hent a ya breman eus Lokournan da Gonk. ●(1943) FHAB Mae 283. harp e ti e dad. ●(1943) FHAB Gouere/Eost 325. Pa voent harp ennan.
(2) E harp, en harp : à l'aide de.
●(1839) BESquil 125. visitein el léhieu santel é harpe ur vah.
●(1906) HIVL 136. Én harp doh é voéz ha d'ur vah sklommek, ean e ia get poén. ●(1921) BUFA 9. ean e ias, é harp ur vah, de valé.
(3) Harp ouzh : appuyé contre.
●(1710) IN I 120. ec'his pa ve harp ouz e muia caret.
●(1857) CBF 72. Arabad eo lakaat harp ann eil torz oc'h eben, tr. «Il ne faut pas mettre les pains à se toucher.» ●(1878) EKG II 140. ar c'hraou zaout a zo harp ouc'h an ti.
●(1924) BILZbubr 40/897. azeet harp eus eur c'hleun. ●(1966) BAHE 50/36. e dammig ti harp ouzh ar presbital.
►sens fig. avec l’aide de qqn.
●(1915) KANNlandunvez 49/343. harp ouz an Ao. Doue, ne zaimp morse da goll.
III. Loc. adv. Diwar harp : attenant.
●(c.1825-1830) AJC 5376. neur jardin divoar arp.