v.
I. V. tr.
A. V. tr. d. Agacer, chicaner, tourmenter.
●(1612) Cnf 76a. na vezynt quet heget bizhuyquen dré tentation en beth.
●(1732) GReg 204b. Contrarier, tr. « hegal pr. heguet. »
●(1906-1907) EVENnot 9. (Priel) Ma mije gouveet e oa ken fall an toagenno ne vijent ket deut ganin d'ar ger d'ober hegi anon, tr. «Chicaner, moquer, tourner en dérision.» ●(1911) BUAZperrot 783. evit hegal e vreur. ●(1938) WDAP 1/23. Hega pe hêgal, verb, Heskina, hegasi. Skouer : Bepred e vez oc'h hêgal unan bennak.
B. V. tr. i. Hegañ ouzh ub.
(1) [sujet : qqn] Importuner, contrarier.
●(1710) IN I 281-282. Lacat unan da goueza, duaat eguile, picat un all, hegal ouz ur foll, quementse ne deo nemet ur boufonerez.
●(1869) FHB 216/51b. Tud euz an amezegez a deuas souden da hegal oc'h servicherien Doue. ●(1869) FHB 242/260a-b. Doue (...) a lezaz an drouk speret da hegal outhan. ●(1870) FHB 265/25b. ep ma teufe den da hegal outho. ●(1889) SFA 28. ne d'eo nemet evit hegal ouz he vap.
(2) [sujet : qqc.] Tourmenter.
●(1870) FHB 259/399b. n'ema ket ar rem oc'h hegal ouzoc'h. ●(1889) ISV 176. Anna Franchet, a voa dalc'het gant eur c'hlenvet poanius, pe evit lavaret guell, meur a glenvet a voa oc'h hegal outhi.
II. V. intr. =
●(1867) FHB 121/130a. Evel en amzer sant Per, ez eus cals traou oc'h hegal.
III. V. pron. réci. En em hegañ : se chamailler.
●(1882) BAR 196. guelloc'h e cavent chom d'en em hegal etrezho ha da ober an neg ouz ar Pab e Rom. ●(1889) SFA 165. En em hegal a rea ar gristenien : n'oant ket evit en em glevet.
●(1907) KANngalon Ebrel 365. an dud (…) hag a dro muioc'h mui d'en em egal. ●(1911) BUAZperrot 217. Petra ho laka evelse d'en em hegal ? ●(1941) FHAB Du/Kerzu 96a. beza dalc'h mat oc'h en em hegal etre tud eun ti, etre amezeien, etre kenvroïz ?