m. & adv. (?) cf. eilpenn (?)
I. M. Troubles, désordres, chamboulement.
●(1910) MBJL 19. epad an amzer a helpenn hag a drubuilh.
II. Loc. adv.
A. War helpenn.
(1) (en plt de qqn) Mont war helpenn =
●(1903) MBJJ 275. Setu perak ive ec'h a war helpenn neb a glask nanvial er Mor Maro.
(2) (en plt d'un bateau) Mont war helpenn : tanguer.
●(1903) MBJJ 339. Red eo d'in gwelet hag-eñ eo ken drouk an autro «keravel» pa c'houe a benn, ha pa c'houe a goste, hag-eñ e c'hourdrouz kement al lestr d'ar boull-galon pac'h a war helpenn ha pa ve o kosteenni.
B. A-helpenn-kaer : La tête la première.
●(1908) PIGO II 177. Kement a ra o vont, hep sellet nag ouz e dreid nag ouz e hent, mac'h a, a-helpenn-kaer, da'n em skei en eur vanden dud o tont war gât anean.