adj. Très fatigué, harassé.
●(1861) BSJ 122. Er vostad tud-cé, dihuiguet guet en nân ha hearnet dré er fatig.
●(1901) LZBg 59 blezad-4e lodenn 224. diskuéh é vanpreu hernet. ●(1904) DBFV 107a. hernet, part., tr. «éreinté, perclus de fatigue, fourbu.» ●(1905) LZBg Meurzh 65. ha neoah é oen hernet. ●(1907) VBFV.fb 50b. harassé, tr. «hernet.» ●(1921) GRSA 33. hernet kaer me horv. ●212. hernet ha skuih. ●(1922) EOVD 276. rak men dé é gorv hernet.