heugus

adj. Répugnant.

●(1877) EKG I 32. Lavaret d’ehoc’h pegen doaniuz, pegen euguz zoken oa ar guel a gement-se, ne c’hellan ket hen ober. ●(1889) SFA 33. Eugusa klenved eo al lorgnez ! ●109. he c’houliou euguz.

●(1919) BUBR 5/124. eur flaer heugus.