v.
(1) V. tr. d. Hevelebiñ udb. gant, ouzh udb. all : comparer qqc. à qqc. d'autre.
●(18--) SAQ I 125. Henvelebit an eil ouz heben. ●(18--) SAQ II 346. Pell 'zo, ar bed-ma hag ar mor a zo henvelebet an eil ouz egile.
●(1906) KANngalon Mezheven 124. Abalamour da betra en deuz Hen hevelebet Zakramant an aoter ouz ar mân a zastume hag a zebre bemdez an Israelited ? ●(1913) KANNgwital 133/354. En eur hevelebi an Urz gant ar Vadiziant.
►absol.
●(18--) SAQ I 151. Mad, va breudeur ker, hevelebomp ha guelomp.
(2) V. pron. réfl. En em hevelebiñ ouzh : se comparer à.
●(18--) SAQ I 249. hor Zalver o c'hen em hevelebi ouz eul labourer.