v.
I.
(1) Former une clôture.
●(1905) IVLD 221. Ne oe roet frankis ebet. Ar plench a jome da gaeat.
(2) Clore, enclore de talus.
●(1659) SCger 27a. clore, tr. «queat.» ●166a. quæa, tr. «faire des haies.» ●(1732) GReg 175a. Clore, enfermer une place de terre, tr. «Qaëa. pr. qaëet.» ●Faire une cloture, tr. «Qaëa. pr. qaëet.» ●427b. Fosseier, enclore un champ, &c. de fossez, tr. «qaëa. pr. qaëet Van[netois] qæeiñ. pr. qæët.» ●484b. Faire des haïes, tr. «Qaëa. pr. qaëet. Van[netois] qæëin. qæat.»
●(1876) TDE.BF 313a. Kaea, v. n., tr. «Faire une haie.»
●(1884) BUZmorvan v. Kaeat. – Ober eur c'hae pe eur c'hleuz enn dro da eunn tamm douar.
(3) Kaeat ouzh ub., udb. : clore pour empêcher qqn, qqc. d'entrer.
●(1890) MOA 171b. Clore pour empêcher d'enter, tr. «kaea oc'h…»
●(1910) FHAB Gwengolo 270. mont da c'houileta adrenv kein ar mogeriou ledan a oe savet a dreuz an Enez da gaeat outo. ●(1925) BUAZmadeg 719. Kaer o doa skolaerien Lan-iltud kaeat ouz ar mor, ho labour a veze freuzet bep miz.
(4) Tergiverser.
●(1921) FHAB Even 147. oh ! lavarout a rankit d'in, n'eus ket da gaeat ! ●(1924) NFLO. reculer. il n'y a pas a r[eculer] (= tergiverser), tr. «n'eus ket da gaea.»
(5) (marine) Aborder à quai, accoster.
●(1935) ANTO 17. Ha plas hor bo da gaea ?
II. sens fig.
A. Kaeañ/Kaeat ouzh udb. : faire obstacle, faire rempart à qqc.
●(1877) FHB (3e série) 6/41a. difennourien nevez a boagn da gaea outho.
●(1912) KANNgwital 114/156. Evit kaeat ouz an tech da eva traou krenv. ●(1916) KANNlandunvez 62/448. Ar giziou-ze a deu neubeut ha neubeut d’en em sila ive en hor touez ha zoken var ar meaz. Red eo kaeat outho ! ●(1916) KANNlandunvez 62/448. Ar giziou-ze a deu neubeut ha neubeut d’en em sila ive en hor touez ha zoken var ar meaz. Red eo kaeat outho ! ●(1943) FATI 61. kaea ouz ar c'hredennou nevez.
B. Kaeañ ouzh ub.
(1) Stopper (l'envahisseur) ; barrer la route à (qqn).
●(1884) BUZmorvan v. Kaeat ouz enebourien ar vro : stanka ann hent outho. ●130. Kenta tra a reaz er garg-ze a oue lakaat rapari mogeriou Rom evit kaeat oc'h al Lombarded.
(2) Empêcher qqn (de faire qqc.).
●(1884) BUZmorvan v. Klask kaeat ouz eunn den : klask miret outhan da ober ar pez en deuz c'hoant.
●(1925) BUAZmadeg 30. Honorat en em roas da vad d'an oberou a zevosion ; he dad, evit kaeat outan, a glaskaz he douella gant fals plijadureziou ar bed. ●374. Goulen a reaz beza resevet er memez Urs ; klask a oue great e peb giz kaeat outan.
C. Kaeañ dirak ub. : empêcher qqn de faire qqc.
●(1907) PERS 268-269. Da lod e roe d'anaout ho stad a vuez, evit lod all e tigore an hent pa falveze d'ho c'herent kea dirazho.