kanenn .1

f. –où Canne.

●(1732) GReg 133a. Canne, jet d'un arbre de même nom, tr. «Canenn. p. canennou.»

●(1857) HTB 79. war veg eur ganen. ●(1869) FHB 237/222b. he c'hronch harpet gantha var eur ganen a ioa etre he zaouarn. ●(1889) ISV 76. ne c'helle bale nemet var bouez eur ganen.