kanonizañ / kanoniziñ

v. tr. d. Canoniser.

●(1659) SCger 19a. canoniser, tr. «canonisa.» ●(1787) BI 16. canonisein ur Sant.

●(1866) FHB 65/97. evit canoniza sænt.

●(1911) BUAZperrot 329. Pi V eo an diveza pab a zo bet kanonizet.