m. –où (religion) Cantique.
I.
●(1687) MArtin 1. Ur Cantic so spirituel. ●(1732) GReg 134a. Cantique, chant spirituel, tr. «Canticq. p. canticqou.»
II.
(1) Kontañ kantikoù : raconter des cracs.
●(1930) FHAB Gwengolo 334 (L) Y.-V. Perrot. O ! te ! te ! te ! eur marc'h dall d'eun aotrou ? emaout o konta kantikou; An dra-ze ne c'hell ket beza gwir.
(2) Kanañ kantikoù : perdre son temps.
●(1942) VALLsup 165. Perdre son temps, tr. F. Vallée «kanañ kantikou T[régor].»