f. –où, kirnier (plur. de karn .3) Petit chemin profond.
●(1732) GReg 159b. Chemin où les charrettes peuvent passer, tr. «qarhond. p. qarhonchou.»
●(1923) BUBR 28/530. Evel tud mezo ez eant dre ar garnou (...) Garnou, chemins encaissés ha délabrés. ●(1929) GWAL 20/24. diskenn a ra d'an draonienn dre girnier gwaskedet. ●Er c'hirnier, mammou o vont d'ar groaz. ●(1932) OALD 41/512. Gant kil blevek e zourn pe gant eur frilien e sec'ho ar falc'her ar c'houezen diwar e zremm, gwiska a raio e zillad, teuler e gleouiou war e skoaz ha lavarout yô d'ar gèr dre ar c'harrant priellek. ●(1935) OALD 25/127. ez is, dre eur garrent sonn, da dapa hent Sant Riwall, o trei va c’hein d’ar Gidellou, d’ar Stamouezac’h ha d’al Labou. ●(1936) IVGA 183. e korn ar garn a gas d'an Ti-Toull. ●(1955) STBJ 146. tomm e oa an amzer ha sioul ha didud ar c'harroñchou. ●223. karront : hent-karr etre daou gleuz uhel. ●(1955) BLBR 85/6. an heñchou hag ar c'harroñchou. ●(1958) BRUD 3/102. (Pouldregad) Un chemin, tr. «eur garn.» ●(1960) PETO 53. ar garront ma kresk ar spern. ●(1983) LLMM 219-220/270. e penn un alez distro – n'eo ket ur garn ! ●(1990) TTRK 12. ar gwenodennoù hag ar c'harrontoù.