kavailhad

m. –où Conjuration.

●(1876) TDE.BF 327a. Kavaillad, s. m., tr. «Complot, conspiration, sédition.»

●(1931) VALL 159a. Coterie, tr. «kavailhad m.» ●(1980) VLTH 19. N'eo ket e vab-kaer, ar senechal, en doa bountet warnañ da vont e kavailhad Sellamar.