m. –ioù (hydrologie) Confluent.
●(1821) GON 81a. Kember, s. f. Confluent, l'endroit où se joignent deux rivières. Pl. iou. Il est peu usité. ●(1869) FHB 216/51a. e kember an diou ster Vilen hag Oult.
●(1931) VALL 143a. Confluent, tr. «kember m.» ●(1932) CDFi 3 decembre. hag ez eas da ober eun dro vale war ribl ar Stenn, kember richer Elorn.
►sens fig.
●(1926) FHAB Eost 289. Hennez ar c'hember hag e c'hell hon holl gwaziou en em gaout ennan.