f. -où / kêr-benn f. kêrioù-penn Capitale.
●(1866) LZBt Ebrel 100. da vont holl, hag hep dale, peb-unan da ger-benn he rann-vro. ●(1866) FHB 65/97b. E Madrid, kær benn ar Rouantelez. ●(1869) HTC 94. Jerusalem a gendalc'has da veza ar gear-benn euz a rouantelez Juda. ●(1870) FHB 303/331a. eat da zifen ar gær-benn. ●(1883) SAQ I 25. Roum, d'ar mare-ze c'hoas kear benn ar bed paian. ●(1894) BUZmornik 448. Rom a oa d'ar mare-ze ar gear-benn pe ar vestrez-kear euz ar bed paian.
●(1909) MMEK 5. kear benn rouantelez Breiz-Izel. ●(1910) MBJL 56. en kêr-benn Bro-Zôz. ●(1921) PGAZ 83. kear-benn ar France. ●(1931) VALL 95b. (ville) capitale, tr. «kêrbenn f. pl. kêrbennou.» ●(1962) EGRH I 32. kêr-benn kentoc’h eget kêrbenn. ●(1963) LLMM 99/266. pell a-walc’h diouzh ar gêrbenn.