f. –ed, kerez (botanique) Cerisier.
●(1499) Ca 170b. g. ceresier / cest larbre. b. aussi queresenn.
●(1732) GReg 145b. Cerisier, arbre, tr. «Qereseñ. p. qeresennou, qeresenned.» ●(1744) L'Arm 49b. Cerisier, tr. «Quiriseenn.. neu. f.»
●(1878) BAY 12. ur girizen, tr. «un cerisier.» ●(18--) KTB.ms 14 p 262. Pa oa o vale dre ar c'hoad, a welaz ur gerezenn hag a oa en-hi keres ruz ha kaer.
●(1910) EGBT 87. Ni hon deus gwe freuz en hon liorz : diou gerezen, eur bechezenn, diou brunen, peder avalen, ha peder beren, eur figezen hag eur ween graou.