m.
(1) (en plt de qqn) Coquin.
●(1876) TDE.BF 345a. Kikoun, s. m., tr. «Nom ironique donné aux peaussiers, aux pelletiers.» ●(1877) EKG I 238. avoualac'h oa eun den fall er c'his-se enn eur barrez, hag e viche eur c'hi-koun e viche zoken, evit hada an tan var he lerc'h ha lakaat pep tra en diroll.
●(1931) VALL 154a. Coquin (et gueux, mendiant par fainéantise), tr. «kiko(u)n.» ●(1962) EGRH I 33. kikon m., tr. « coquin, vaurien. »
(2) Pelletier, mégissier.
●(1962) EGRH I 33. kikon m., tr. « pelletier, mégissier. »
(3) (en plt de qqc.) =
●(18--) SAQ I 340. Lod gant ho fluen, lod gant ar c'hi-koun, lod gant ar bal, an alar...