adj. Souffrant, souffreteux, mal fouttu.
●(1966) BRUD 30/14. adaleg ma veze kinglañv unan euz ar zaout. ●(1968) LOLE 45. Brevet ha kinglañv e oa. ●134. kinglañv : hanter-glañv, klañvig. ●(1977) LLMM 185/464. ur skolaer kinglañv. ●(1982) TKRH 182. va gwreg n'eo bet nemet kinglañv er gêr villiget-mañ.
►[empl. comme subst. f.]
●(1970) BHAF 11. gand ar ginglañv e vezen ordinal.