plur.
(1) Bezañ kintoù en ub. : avoir ses nerfs.
●(1869) HTC 105. Jonas a ioa kintou ennhan abalamour m'oa plijet gant Doue espern Niniv. ●(1874) FHB 500/236b. Hogen kintou a ioa enhan. ●(1894) BUZmornik 217. Charlemagn a ioa eunn tamm kintou ennhan abalamour m'en doa renket gortoz.
●(1919) KZVr 350 - 15/11/19. kintou 'zo ennoun, tr. «je suis agacé, en colère ; synonyme : reust. Loeiz ar Floc'h.» ●(1923) FHAB Mae 177. ha setu perak e oa kintou ennan. ●(1928) FHAB Mezheven 218. eun tammig kintou ennan. ●(1931) VALL 494a. il a ses nerfs, tr. «kintou 'zo ennañ.» ●(1949) KROB 11/11. Pa deuio da dro dit da zimezi, e vezi abred awalc'h da respont evidout da unan, n'eo ket ? eme ar vamm, kintou enni.
(2) Mont, sevel kintoù en ub. : devenir hargneux.
●(1869) FHB 215/45a-b. O clevet ar respount-se, ar prefet a ieas kintou enn-han. ●(1870) FHB 286/194a. an dud difeiz ne blij ket an dra-ze dezho hag a zo savet kintou enho. ●(1883) CDFi 200-10 novembre p 2. ann dud divar ar meaz zo skuiz aoualc'h gant ar republik, hag a zao kintou ennho o klevet ar republikaned oc'h ober goap anezho.