v. tr. d. cf. isañ
I. (en plt d'un chien)
(1) Exciter (un chien).
●(1907) VBFV.fb 40a. exciter, tr. «kisein (er hi).»
(2) Kisiñ ur c'hi àr ub. : lâcher un chien sur qqn.
●(1937) DIHU 316/342. er hi e hues késet arnonn.
II. (en plt de qqn)
(1) Kisiñ ub. ouzh ub. : exciter qqn après qqn.
●(1935) DIHU 289/300. tud de gisein er pobleu unan doh en aral.
(2) Kisiñ ub. da : encourager, pousser qqn à.
●(1939) KOLM 62. kañnal ha telennat aveit kisein ou henvroiz de herzel doh ou éneberion.